Dębki to słynna miejscowość letniskowa położona na wybrzeżu Bałtyku w sąsiedztwie ujścia rzeki Piaśnicy do morza. Tradycja wypoczynkowo – turystyczna wsi sięga lat 20-tych XX w. Już wówczas Dębki były znanym letniskiem, w którym wypoczywali m.in. Józef, Heller, Kazimierz Sosnowski, Feliks Nowowiejski.
Atrakcyjność wypoczynkowa Dębek wynika z ich kameralnego położenia wśród nadmorskich lasów i łąk, pięknej piaszczystej plaży oraz zachowanych walorów środowiska przyrodniczego, zabytków kultury i specyficznego krajobrazu (o czym świadczy m.in. położenie miejscowości w granicach Nadmorskiego Parku Krajobrazowego). Dalszy rozwój atrakcyjności turystycznej Dębek wymagał opracowania planu zagospodarowania, który w zrównoważony sposób programowałby działania inwestycyjne na obszarze miejscowości oraz realizował potrzeby ochrony i zachowania istniejących walorów.
Obszar planu obejmował istniejące tereny zainwestowane (historyczne obszary wsi letniskowej oraz wsi rybackiej) oraz położone od nich na południe tereny rozwojowe wskazane pod zainwestowanie w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Krokowa. Zgodnie z uchwałą Rady Gminy Krokowa obszar ten podzielony został na cztery sektory, dla których równolegle i przez jednego wykonawcę opracowywane były cztery miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Przyjęcie takiego rozwiązania pozwoliło na wypracowanie spójnej wizji rozwoju miejscowości, wprowadzenie jednolitych mechanizmów prawnych kształtowania zagospodarowania na całym obszarze oraz sukcesywne proceduralne prowadzenie prac planistycznych zmierzające do jak najszybszego ich zakończenia.
Ustalenia planów miejscowych zostały skonstruowane w taki sposób, aby w zrównoważony sposób pozwalały na:

1) podniesienie jakości życia mieszkańców poprzez realizację celów rozwojowych miejscowości:

• podniesienie atrakcyjności turystycznej miejscowości;
• podniesienie jakości życia w miejscowości;
• zwiększenie dochodów mieszkańców;

2) ochronę, zachowanie i właściwe kształtowanie zasobów i walorów środowiska przyrodniczego;

3) ochronę i zachowanie walorów wynikających z dziedzictwa kulturowego oraz kształtowanie zagospodarowania w sposób respektujący i kontynuujący tradycję budowlaną miejscowości;

4) zachowanie i właściwe kształtowanie walorów krajobrazowych, a w szczególności form zabudowy oraz sposobu zagospodarowania działek budowlanych;

5) kształtowanie układu przestrzennego stanowiącego sprawnie funkcjonującą przestrzeń wielofunkcyjną, w sposób uwzględniający współczesne standardy rozwoju terenów zurbanizowanych.