Fontanna – ul. Braterstwa Narodów
Idea, o którą oparto koncepcję, wykorzystuje istniejące zróżnicowanie zagospodarowania terenu:

• część wschodnia posiada charakter parkowy, z kilkudziesięcioletnimi drzewami,
• część zachodnia posiada raczej otwarty charakter zdominowany przez trawniki i posiadające jeszcze stosunkowo niewielką wysokość i koronę młode drzewka.

Te dwie zróżnicowane pod względem krajobrazowym części, w rejonie ich styku postanowiono połączyć poprzez fontannę w formie gejzerów – wodotrysków, symbolizujących drzewa wytworzone z wody. Dla podkreślenia powstałego w ten sposób przenikania się naturalnego i symbolicznego charakteru drzew na obszarze skweru, wprowadzono nasadzenia niskich drzew, strzyżonych w formy prostopadłościanów, które zlokalizowano wzdłuż głównego ciągu pieszego oraz we wschodniej części wzdłuż poszerzonego traktu pieszego stanowiącego połączenie istniejących ciągów pieszych biegnących w kierunku wschód – zachód po północnej i południowej stronie terenu opracowania.
Forma architektoniczna fontanny składa się z trzech głównych elementów:

• podestu z gejzerami – wodotryskami, położonego na kierunku przebiegu głównego ciągu pieszego, na poziomie wschodniej części tego ciągu, ponad poziomem placu (część zachodnia głównego ciągu przebiega w poziomie placu),
• dwóch rynien, które łączą różne poziomy głównego ciągu pieszego, które symbolizują dwa strumienie,
• basenu dolnego, do którego spływa woda z podestu (z gejzerów) oraz z rynien.

Główny ciąg pieszy biegnący od strony wschodniej połączony jest z poziomem placu wokół fontanny poprzez schody (od strony południowej) i pochylnię (od strony północnej). Od strony wschodniej w poziomie podestu z gejzerami wprowadzono dwie latarnie  oraz dwa słupki, które widokowo oraz funkcjonalnie zamykać mają przebieg wschodniego odcinka głównego ciągu i które stanowić będą ograniczenie dostępu do podestu z gejzerami dla osób poruszających się głównym ciągiem od strony wschodniej.
Wykończenie – płyty granitowe o różnorodnej fakturze.

Fontanna – ul. Piłsudskiego
Podstawą do budowania koncepcji było pragnienie podniesienie znaczenia kompozycyjnego, estetycznego i funkcjonalnego miejsca objętego opracowaniem. Wykorzystując walory widokowe terenu, zmierzano do wykształcenia akcentu kompozycyjno-widokowego domykającego oś ulicy Piłsudskiego. Pod względem funkcjonalnym podstawowym założeniem było przywrócenie terenu do użytkowania. Pod względem symbolicznym forma fontanny nawiązuje do rozkwitającego kwiata.
Forma architektoniczna fontanny składa się z czterech głównych elementów:

• tryskacza z czterema strumieniami wody skierowanymi na kratownice,
• kratownic stalowych rozbijających strumienie wody,
• bloków kamiennych, po których spływa woda do basenu,
• dolnego basenu zbierającego całość wody.

Wykończenie – płyty granitowe, stal tytanowa.